Susan Sontag‘ın günlüklerinin ilk cildi yayına hazırlanıyor. Agora Kitaplığı‘nca yayınlanacak olan günlüklerden okumalık bir parçayı aşağıda bulabilirsiniz.

Daha önce çevirisini yatığımız Susan Sontag’ın bir günü ve Susan Sontag ile edebiyat ve fotoğraf üzerine bir söyleşi de okuma önerilerimiz arasında.

25 Aralık 1947

“Aklımı yitirmeme az kaldı. Bazen – düşünüyorum da – (bu sözcükleri nasıl da kasten yazıyorum) – bugün Noel olduğunu nasıl kesinlikle biliyorsam umutsuz ve sınırsız bir uçurumun kıyısında sendelediğimi de aynı biçimde duyumsadığım belli uçucu ânlar var (ah, öyle çabuk geçiyorlar ki) –

“Soruyorum, nedir beni düzensizliğe sürükleyen? Kendime nasıl teşhis koyabilirim? En acil duyduğum, en ıstıraplı birfiziksel aşk ve düşünsel dostluk ihtiyacı – henüz çok gencim ve cinsel tutkularımın huzursuzluk verici yanlarını yaşım ilerledikçe aşarım – açıkçası, umurumda değil aslında. [SS sayfanın kenarına 31 Mayıs 1949 tarihini atıp şu sözcükleri eklemiş: “Zaten umursamamalısın.”] İhtiyacım o kadar kuvvetli ki ve zaman, benim saplantıma göre, öyle kısa ki –
“Büyük ihtimalle ileride dönüp baktığım zaman kahkahalarla güleceğim şeyler bunlar. Eskiden nasıl da dehşetli, nevrotik bir dindardım, ileride Katolik olacağımı düşünürdüm, işte şimdi de lezbiyen eğilimlerim olduğunu hissediyorum (bunu nasıl gönülsüzce yazıyorum) –”

(…)

23 Mayıs 1949

Artık kendi yeterliliğim hakkında biraz bir şey öğrendim… Hayatta ne yapmak istediğimi biliyorum, aslında öyle basit ki, gerçi eskiden anlamam zordu. Bir sürü insanla sevişmek istiyorum – Yaşamak istiyorum ve ölmekten nefret ediyorum – Öğretmenlik falan yapmayacağım, lisans diplomamı aldıktan sonra yüksek öğrenime devam da etmeyeceğim… Aklımın bana hükmetmesine izin vermek gibi bir niyetim yok, hem şu hayatta yapmak istediğim son şey bilgiye ya da bilgili insanlara tapınmak! Talep ettiğim temel duyarlılığın yansımasını taşımadığı sürece kimsenin bilgi birikimi umurumda değil… Her şeyi yapmayı amaçlıyorum ben… deneyimi tek bir yöntemle değerlendireceğim – bana haz mı veriyor acı mı? Acı vereni reddetme konusunda aşırı temkinli davranacağım. Her yerde hazzı arayacağım ve bulacağım, çünkü o her yerde! Kendimi bütünüyle adayacağım şeyse… her şeyin önemi var! Yalnızca vazgeçme, geri çekilme gücümden vazgeçiyorum: aynılığın ve aklın onaylanışından feragat ediyorum. Yaşıyorum… Güzelim… başka ne isterim?

(…)

11 Haziran 1949

“Ben sınırlayıcı insanlara aşık olmak istemiyorum.”

(…)

13 Haziran 1949

“Ânlarımı eksik yaşamak yerine şiddet ve aşırılık konusunda hata yapmak isterim…”

*Köşeli parantez içindeki notlar, günlükleri ve defterleri yayına hazırlayan, oğlu David Rieff’indir.

20 Şubat 2013