Edebiyatçıların yaşamlarını, yazdıkları mekânları, son zamanlarda okuduğu kitapları bu defa yakınlarının gözünden mercek altına almaya çalıştık.Yazar Zerrin Saral’ı, kızı Begüm Saral ile konuştuk.

Yazılarını nerede yazar? Yazarken denk geldiğinizde o an yaşadığınız ilginç bir anınız oldu mu?

Ben küçükken mutfak masasında ders çalışırdı. Bir çalışma odası olduğunda o masadan yine vazgeçmedi. Evin her köşesinde yazar. Sürekli notlar alır, bir peçeteye, küçük bir kağıt parçasına, yanında taşıdığı deftere, telefonuna. O notları başka bir yere geçirene kadar saklar.  Okumakta olduğu kitaplarını, defterini nereye gitse yanında taşır. Okuyamayacağını bilse de durum değişmez. Öyle mutlu oluyormuş. Kurgu yazdığı zamanlar çok yoğunlaşır, çevresine ve yaptığı diğer işlere ilgisi azalır. Uzun saatler sıkılmadan çalışsa da masadan kalkıp evin içinde amaçsız dönüp dolaşır, bazen de kısa yürüyüşler yapar gelir.

 Annenizle yazı/okuma üzerine neler paylaşırsınız?

Telefonda sevdiği yazarların öykülerinden bana pasajlar okur. Heyecanından hiçbir şey kaybetmeden öyküler üzerine kendi öngörülerini sıralar. Yaptığı çözümlemeler beni de heyecanlandırır. Merak eder, hatta söz ettiği kitapları sonra ben de alır okurum.

Yazdıklarıyla ilgili sizden ne tür fikir/ öneri alır?

Yazma aşamasına geçtiğinde, bildiğim metniyle ilgili kimseyle konuşmaz. Ama öncesinde kurduğu hikâyeden bahseder. Karakterlerini anlatır. Kimsenin aklına gelmeyecek sorular üretir. Yanıt bulamadığında ya da ikileme düştüğünde hikâyeye farklı şekiller verip başa sarar, fena detaycıdır. Öyküde geçireceği teknik bir bilgi, bir sözcük, bir cümle için bir sürü okuma yapar, araştırır. Bunları görev şeklinde yapmaz, hâlinden memnundur. Tespitlerini dinler ona katkı sunmak için birkaç küçük soru da ben sorarım. Yanıtlarken birden aklına daha önce hiç gelmeyen bir şey gelir ve acayip mutlu olur. Farklı şehirlerde yaşadığımızdan kısıtlı ama diğer yandan annemle geçirdiğimiz çok eğlenceli zamanlar bunlar.   

Yazı yazarken vazgeçemediği ritüelleri nelerdir?

Ritüelleri yoktur. Ama çayı ve kedisi Zeze hep vardır. Zaman zaman onu balkonda kapalı unuttuğu da olur. Keşke Zeze’nin dili olsa da annemin yazma süreçlerini o anlatsa size.

Son olarak, elinde en son gördüğünüz kitapları öğrenebilir miyiz?

Son olarak, Marquez’in Yaprak Fırtınası ve arkadaşının hediyesi Alejandro Zambra’nın Ağaçların Özel Hayatı’nı okuduğunu biliyorum.

edebiyathaber.net (11 Mayıs 2023)